Het was heerlijk, kerstvakantie, twee weken vrij en even niet zo veel moeten doen. Ook het sporten stond op een lager pitje, wel lekkere wandelingen met de hondjes, maar verder niet. Er ontstonden wat pijntjes hier en daar. Een pijnlijke elleboog, last van de knieën. Vreemd nooit last van gehad, maar oke, het is toch vakantie dus ik doe het maar rustig aan.

Vorige week begon het normale leven weer, en de pijn bleef een beetje zeuren. Dilemma, wat te doen, wel weer lekker het sporten oppakken of toch nog even niet te veel belasten, wat is wijsheid?

Nee, ik wil mijn sportles geven eigenlijk niet afzeggen. En ja, ik heb heel erg de behoefte om weer in mijn vaste beweegritme te komen. Het besluit genomen om toch de draad van het sporten op te pakken en te ervaren wat mijn lichaam hiervan vind. Voelen wat er gebeurd, en waar nodig een tandje lager als gewend, maar toch doen.

Tijdens de eerste activiteit voelden een aantal bewegingen echt niet fijn, de pijn sneed door mijn gewrichten. Even, heel even twijfelde ik of ik hier wel echt goed aan deed. Tot de volgende dag. De pijn was bij het opstaan al een stuk minder, en naarmate de dag vorderde besefte ik dat ik weer pijnloos was. Dus toch, toch de goede beslissing genomen om in beweging te komen.

Belasting en sporten bij pijnklachten is lastig. Vaak is er angst voor overbelasting of meer pijn. Toch kan het soms ook goed zijn om juist wel in beweging te komen of te blijven. In sommige gevallen kan beweging er voor zorgen dat je minder pijn hebt. Vraag je onderstaande ook eens af.

Bij twijfel natuurlijk altijd een arts raadplegen, en luister altijd goed naar wat je lichaam je verteld.